Standardy Ochrony Małoletnich

STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH

BEZPIECZEŃSTWO I OCHRONA MAŁOLETNICH PRZED PRZEMOCĄ

Uczniowski Klub Sportowy Azymut Siedliska, Sitaniec 422, 22-400 Zamość

Podstawa prawna:

  1. 2023 poz. 1606 USTAWA z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw.
  2. Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. 1997.78.483) – zapisy regulują ochronę Dziecka przed przemocą, wyzyskiem i demoralizacją.
  3. KONWENCJA O PRAWACH DZIECKA przyjęta przezZgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. z dnia 23 grudnia 1991
  4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 września 2023 r. w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta”( Dz.U. 2023 poz. 1870).
  5. Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z dnia 29 lipca 2005 r. (Dz.U. 2005 nr 180 poz. 1493)
  6. Ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. 2015.583, t.j.) – zapisy regulujące relację pomiędzy rodzicami a dzieckiem oraz rodzicami i placówką oświatową, a także władzę rodzicielską, kontakty rodzica z dzieckiem i reprezentację dziecka
  7. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. 1997.88.553 z późn. zm.) oraz Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego – akty prawne regulujące m.in. interwencję w przypadku popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka.
  8. Obwieszczenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 lipca 2020 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. 2020 poz. 1309).
  9. Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U.2023.0.900 t.j.)
  10. Ustawa o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich.  (Dz.U. z 2022 r., poz. 1700).
  11. Kodeksu postępowania karnego – art. 304, Kodeksu karnego – art.162,
  12. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych)

Postanowienia ogólne

Standardy ochrony małoletnich są narzędziem służącym eliminowaniu ryzyka popełniania nadużyć wobec małoletnich, a jego przestrzeganie pozwala zminimalizować ryzyko wystąpienia nadużyć w relacjach z dziećmi. Opieka nad dziećmi to troska o ich godność, dobro fizyczne oraz psychiczne. Wszyscy członkowie personelu biorą na siebie tę odpowiedzialność, zwłaszcza, że okoliczności krzywdzenia małoletnich może być wiele. Małoletni mogą zostać wykorzystani w domu, w instytucji, w swoim środowisku, przez znajomego, rzadziej przez osobę nieznaną. Mogą zostać wykorzystani przez jednego lub kilku dorosłych, albo też przez innego małoletniego lub kilku małoletnich. Ktoś może wykorzystać małoletniego wyrządzając mu krzywdę i ktoś może być winnym zaniedbania, nie interweniując w celu przeciwdziałaniu krzywdzie.

Celem Standardów Ochrony Małoletnich jest:

  1. Zapewnienie bezpieczeństwa małoletnim trenującym i uczęszczającym na zajęcia sportowe oraz uczestniczącym w wyjazdach na zawody organizowane przez Uczniowski Klub Sportowy Azymut Siedliska oraz współpracującymi z nim instytucjom.
  2. Udzielenie rodzicom lub prawnym opiekunom małoletnich moralnej pewności co do stosowania najwyższych standardów dobra i bezpieczeństwa wychowanków: słuchania dzieci, szacunku wobec nich jako osób, doceniania ich wysiłków i osiągnięć, angażowania ich w procesy decyzyjne, zachęcania do podejmowania działań oraz pozytywnego motywowania ich do tego.

Wszyscy działacze, trenerzy, wolontariusze, znają treść dokumentu Standardy ochrony dzieci oraz stosują je w praktyce i realizują wyżej wymienione cele zgodnie ze swoimi kompetencjami, obowiązującym prawem oraz przepisami wewnętrznymi klubu.

Rozdział I

Słownik terminów

  1. DANE OSOBOWE – informacje dotyczące wychowanka przedszkola umożliwiające jego identyfikację.

Prezes – rozumie się przez to: przełożonego (Prezes klubu), czyli osobę kierującą klubem i zatrudnioną tam grupą ludzi.

  1. DZIECI O SPECJALNYCH POTRZEBACH EDUKACYJNYCH – dzieci, które potrzebują rozpoznania i zaspokajania potrzeb rozwojowych i edukacyjnych wynikających z następujących czynników: szczególnych uzdolnień, niepełnosprawności, niedostosowania społecznego, choroby przewlekłej, specyficznych trudności w uczeniu się, zaburzeń komunikacji językowej, niepowodzeń edukacyjnych, sytuacji kryzysowych lub traumatycznych, zaniedbań środowiskowych, które są związaną z sytuacją bytową dziecka, oraz trudności adaptacyjnych, które wynikają z różnic kulturowych lub ze zmiany środowiska edukacyjnego.
  2. INSTYTUCJA – każda firma/ organizacja/ instytucja itp. współpracująca z przedszkolem.
  3. MAŁOLETNI/ DZIECKO – wychowanek kubu który nie ukończył 18 roku życia.
  4. Instruktor, trener – członek personelu, którego zadaniem jest prowadzenie zajęć o charakterze sportowym, opiekuńczym i wychowawczym na podstawie umowy zlecenia lub umowy wolontariackiej.
  5. OPIEKUN DZIECKA – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny, albo inna osoba uprawniona do reprezentacji na podstawie przepisów szczególnych lub orzeczenia sądu (w tym: rodzina zastępcza).
  6. OSOBA ODPOWIEDZIALNA ZA POLITYKĘ OCHRONY DZIECI – członek Zarządu wyznaczony przez Prezesa, który sprawuje nadzór nad realizacją Polityki Ochrony Dzieci w placówce.
  7. PERSONEL – wszystkie osoby zatrudnione na podstawie umowy zlecenia, a także osoby podejmujące obowiązki na zasadach wolontariatu, trenerzy, animatorzy, praktykanci, .
  8. WYKORZYSTANIE (zamiennie: przemoc, molestowanie, nadużycie, prześladowanie) – to forma krzywdzenia polegająca na wywieraniu wpływu na proces myślowy, zachowanie lub stan fizyczny osoby, nawet przy zaistnieniu przyzwolenia z jej strony. Wyróżnia się wykorzystanie (przemoc) fizyczne, psychiczne, seksualne, cyberprzemoc i zaniedbanie:

wykorzystanie fizyczne/ przemoc fizyczna – to każda forma niewłaściwego, nieprzypadkowego naruszenia nietykalności cielesnej małoletniego, zarówno zamierzonego, jak i wynikającego z zaniedbania opieki nad małoletnim (jak np. potrząsanie dzieckiem w formie kary, bicie, rzucanie, oszałamianie różnymi środkami, powodowanie oparzeń, topienie, duszenie lub inne używanie siły fizycznej). Do krzywdy fizycznej może dojść także wtedy, gdy rodzic lub opiekun prawny zatai objawy choroby nieletniego lub świadomie przyczyni się do niej.

  1. Wykorzystywanie psychiczne/ przemoc psychiczna polega na uporczywym niewłaściwym traktowaniu emocjonalnym małoletniego, powodującym poważne i trwałe defekty w jego rozwoju emocjonalnym. W psychice małoletniego może się kodować przekaz, iż nie ma on żadnej wartości lub poczucie, że nie jest kochany ani akceptowany, albo że ma wartość jedynie wtedy, gdy odpowiada zadowalająco na potrzeby innych. Wykorzystanie lub przemoc psychiczna może polegać na stawianiu wymagań nieodpowiednich do wieku i rozwoju małoletniego. Mogą to być relacje, które przekraczają jego zdolności rozwojowe, czy też nadopiekuńczość lub ograniczenie możliwości odkrywania i uczenia się. Wykorzystanie emocjonalne przejawia się także poprzez zamknięcie nieletniego na normalne relacje, ma też miejsce wtedy, gdy małoletni widzą złe traktowanie innych, co może prowadzić do tego, że będą się czuli zagrożeni. Do tej kategorii należy również demoralizowanie małoletnich.
  2. O wykorzystywaniu seksualnym/ przemocy seksualnej mówimy w sytuacji, gdy dziecko świadomie lub nieświadomie zostaje użyte przez inną osobę w celu pobudzenia lub zaspokojenia seksualnego tejże osoby lub osób trzecich. Rozróżnia się tu wykorzystanie z fizycznym dotykiem i bez dotyku. Wykorzystanie z użyciem kontaktu fizycznego obejmuje penetrację lub akty niepenetrujące (obmacywanie, pieszczoty, pocałunki itd.). Wykorzystanie seksualne małoletniego bez używania dotyku ma miejsce wtedy, gdy małoletni jest fotografowany lub filmowany dla celów pornograficznych, prezentowane są mu treści erotyczne, jest świadkiem ekshibicjonizmu, jest konfrontowany z obscenicznym językiem lub nieprzyzwoitymi obrazami albo zachęcany, by zachowywał się w sposób seksualnie niewłaściwy.
  3. Cyberprzemoc to wszelka przemoc z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych – komunikatorów, chatów, stron internetowych, blogów, SMS-ów, MMS-ów.
  4. Zaniedbanie – pozbawienie małoletniego określonego dobra, powodujące znaczącą szkodę lub osłabienie jego rozwoju. W tej kategorii mieści się m. in. pozbawienie żywności, ubrania, ciepła, środków higieny, stymulacji intelektualnej, opieki, poczucia bezpieczeństwa, przyjaznych uczuć, opieki medycznej. Równie poważnym aktem zaniedbania jest niechronienie nieletniego przed szkodami fizycznymi i psychicznymi, przed niebezpieczeństwami, niezapewnienie mu odpowiedniej pomocy, w tym powierzenie go ludziom, którzy nie zapewniają mu odpowiedniej opieki medycznej i leczenia. Zaniedbywanie staje się widoczne dopiero w perspektywie dłuższego okresu czasu. Symptomami, które mogą świadczyć o zaniedbywaniu dziecka są m. in. niepokojąco mały wzrost lub masa ciała dziecka, czy też jego notoryczna nieobecność w przedszkolu. Zaniedbanie może wystąpić już w okresie ciąży z powodu używania przez matkę środków uzależniających.
  5. ZESPÓŁ INTERWENCYJNY/ INTERDYSCYPLINARNY – zespół działaczy, trenerów powołany przez Prezesa w przypadku zaistnienia krzywdzenia dzieci.
  6. ZGODA RODZICA/ PRAWNEGO OPIEKUNA DZIECKA – zgoda rodziców/ prawnych opiekunów dziecka. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami/ opiekunami otrzymują informacje o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinno – opiekuńczy.

Rozdział II

Uszczegółowienie działań zarządu i trenerów w oparciu o Standardy

W kontaktach z wychowankami:

–  zobowiązani są do odnoszenia się z szacunkiem do dziecka, wydając dziecku polecenia rzeczowo, jasno i konkretnie.

–  zobowiązani są do spokojnego tłumaczenia dziecku oraz rozmowy
z pozycji dziecka (kontakt wzrokowy).

–  pamiętają, że pierwszymi i głównymi wychowawcami dzieci są rodzice/opiekunowie prawni, szanuje ich prawa oraz wspomaga w procesie wychowania.

–  traktują każde dziecko indywidualnie, starając się rozumieć jego potrzeby i wspomagają jego możliwości.

– poprzez działania pedagogiczne i własną postawę, wspomagają dziecko w procesie integralnego rozwoju oraz czynią je współuczestnikiem i współtwórcą tego procesu, ich

stosunek  do dziecka cechuje: życzliwość, wyrozumiałość i cierpliwość,
a jednocześnie stanowczość i konsekwencja w stosowaniu ustalonych kryteriów wymagań.

– wszystkich obowiązuje obiektywizm, bezinteresowność i sprawiedliwość w traktowaniu każdego dziecka bez względu na okoliczności.

Samoobsługa, higiena, posiłki szczególnie w czasie wyjazdów na zawody:

Trener działacz: w razie potrzeby pomaga dzieciom podczas posiłków, ubierania i rozbierania się dziecka, uczestniczy w posiłkach, nadzoruje ich przebieg, zachęca dzieci do ich spożywania, namawia do samodzielności, w razie potrzeby pomaga dziecku, nadzoruje czynności higieniczne, zachęca dzieci do samodzielnego ich wykonywania, a w razie potrzeby pomaga np. przy myciu rąk, korzystaniu z toalety, czyszczeniu nosa lub innych czynnościach higienicznych.

Niedopuszczalne jest zmuszanie dziecka do jedzenia.

Rozdział III

Określenia sposobu postępowania w przypadku podejrzenia lub zaistnienia sytuacji krzywdzenia dziecka

  1. Prowadzący zajęcia posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci.
  2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka podejmują rozmowę z rodzicami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy (załącznik nr 1 do niniejszych Standardów).
  3. Prowadzący zajęcia monitorują sytuację i dobrostan dzieci poprzez rozmowy i współpracę z instytucjami, które udzielają pomocy dziecku.

Rozdział IV

Procedury interwencji w przypadku naruszenia Standardów ochrony małoletnich

I.

  1. W przypadku uzyskania informacji lub zauważenia, że dziecko jest krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania pozyskanej informacji dyrektorowi.
  2. Zgłoszona sprawa poddana jest wyjaśnieniu przez Prezesa. Zespół wyjaśniający sprawę podejmuje następujące działania:
  3. Przeprowadza rozmowę z pokrzywdzonym dzieckiem,
  4. Przeprowadza rozmowę z innymi osobami, które pomogą w ocenie sytuacji,
  5. Trener lub Prezes zaprasza opiekunów dziecka, którego krzywdzenie domniemywa i informuje ich o podejrzeniu.
  6. Zespół sporządza opis sytuacji w klubie i rodzinnej dziecka na podstawie rozmów z dzieckiem, nauczycielami w szkole do której uczęszcza dziecko i rodzicami oraz stwarza plan pomocy dziecku (według ustalonego wzoru – załącznik nr 2 do Standardów).
  7. Plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące:
  8. Działań, jakie klub podejmuje w celu zapewnienia dziecku poczucia bezpieczeństwa,
  9. Wsparcia, jakie klub zaoferuje dziecku,
  10. Skierowanie dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.
  11. Zespół informuje Prezesa klubu oraz rodziców/ opiekunów prawnych o stwierdzeniu podejrzenia naruszenia Standardów ochrony małoletnich.
  12. Rodziców/ opiekunów dziecka informuje się w formie pisemnej.

II.

  1. W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka (np. wobec pracownika klubu), powołanie zespołu jest obligatoryjne. Zespół interdyscyplinarny zaprasza opiekunów dziecka na spotkanie, w celu omówienia zgłaszanego podejrzenia. Z przebiegu spotkania sporządza się protokół.
  2. Prezes przeprowadza rozmowę z pracownikiem, informując go o posiadanej relacji ze zdarzenia i o obowiązku złożenia zawiadomienia policji lub do prokuratury. Pracownika informuje się w formie pisemnej.
  3. Dyrektor placówki składa zawiadomienie na policję lub do prokuratury.

III.

  1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia w domu rodzinnym dziecka, informuje się opiekunów dziecka o obowiązku placówki polegającym na zgłoszeniu podejrzenia naruszenia Standardów ochrony małoletnich do odpowiedniej instytucji (MOPS, prokuratura, policja lub sąd rodzinno – opiekuńczy).
  2. Prezes, pracownik klubu składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa (do prokuratury, policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny – załącznik nr 3 do Sądu Rejonowego, Wydziału Rodzinnego i Nieletnich lub przesyła formularz „Niebieska Karta”).
  3. Składający zawiadomienie ma obowiązek zrobić kopie sporządzonej i przekazywanej instytucjom dokumentacji.
  4. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji, do której zostało skierowane zawiadomienie.
  5. Opiekunów prawnych dziecka informuje się na piśmie o podjętych działaniach związanych ze zgłoszeniem do odpowiednich instytucji zaistniałej sytuacji.

IV.

  1. Z przebiegu interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi załącznik nr 4 do niniejszych Standardów. Kartę załącza się do dokumentacji dziecka.
  2. Wszyscy pracownicy klubu i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków pozyskały informację o krzywdzeniu dziecka, lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

Rozdział V

Sposób ochrony danych osobowych i wizerunku dziecka

  1. Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2016/679
  2. Pracownik klubu ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
  3. Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów.
  4. Pracownik przedszkola jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych dziecka
    i udostępniania tych danych w ramach pracy w zespole interwencyjnym.
  5. Pracownik klubu może wykorzystać informacje o dziecku, w celach szkoleniowych lub edukacyjnych, wyłącznie z zachowaniem anonimowości dziecka oraz w sposób uniemożliwiający identyfikację dziecka.

Zasady ochrony wizerunku dziecka:

  1. Przedszkole, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.
  2. Pracownik nie udostępnia informacji o dziecku i jego sytuacji rodzinnej osobom postronnym (np. przedstawicielom mediów).
  3. Pracownik nie umożliwia osobom postronnym utrwalania wizerunku dziecka bez pisemnej zgody opiekunów dziecka.
  4. Pracownik nie wypowiada się w kontakcie z osobami postronnymi o sprawie dziecka lub jego opiekuna.
  5. Pracownik w wyjątkowych i uzasadnionych sytuacjach, może wypowiedzieć się w kontakcie z osobami postronnymi (np. przedstawicielami mediów) o sprawie dziecka lub jego opiekuna – po wyrażeniu pisemnej zgody przez opiekuna dziecka.
  6. W celu realizacji materiału medialnego można udostępnić mediom wybrane pomieszczeń klubu Decyzję w sprawie udostępnienia pomieszczenia podejmuje Prezes.
  7. Prezes klubu, podejmując decyzję, o której mowa w punkcie poprzedzającym, poleca personelowi przygotować wybrane pomieszczenie w celu realizacji materiału medialnego w taki sposób, by uniemożliwić filmowanie przebywających na terenie dzieci.
  8. W celu uzyskania zgody opiekuna dziecka na utrwalanie wizerunku dziecka, personel klubu może skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka – bez wiedzy i zgody tego opiekuna.
  9. Upublicznienie przez personel wizerunku dziecka, utrwalonego
    w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio – wideo) wymaga pisemnej zgody opiekuna dziecka.
  10. Utrwalenie wizerunku dziecka dokonuje się tylko przy użyciu urządzeń stanowiących własność klubu. Nie wykorzystuje się do tego prywatnych aparatów.

Rozdział VI

Określenie sposobu bezpiecznego dostępu do internetu

  1. Klub, zapewniając dzieciom dostęp do Internetu, jest zobowiązane podejmować działania zabezpieczające dzieci przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju; w szczególności zobowiązane jest zainstalować i aktualizować oprogramowanie zabezpieczające.
  2. Na terenie klubu i w czasie wyjazdów dostęp dziecka do Internetu możliwy jest wyłącznie pod nadzorem personelu.
  3. Pracownik ma obowiązek informowania dzieci o zasadach bezpiecznego korzystania z Internetu. Czuwa także nad czyhającymi zagrożeniami podczas korzystania z Internetu przez dzieci.

Rozdział VII

Określenie zasad bezpiecznej relacji dziecko – personel

Kontakt fizyczny w relacji dziecko – personel klubu:

  1. Klub zapewnia bezpieczne warunki przebywania, w tym ochronę zdrowia dziecka.
  2. W sytuacji zajęć i zabaw ma prawo przytulać dziecko, pomagać dziecku w wykonywaniu ćwiczeń sprawnościowych, zadań ruchowych oraz zajęć manualnych – tylko za zgodą dziecka i z jego inicjatywy.
  3. W sytuacji zagrożenia wypadkiem, kontuzją, urazem, itp., pracownik ma prawo: zdecydowanie, ale nie gwałtowanie odsunąć dziecko od źródła zagrożenia, wyprowadzić dziecko lub przenieść je w bezpieczne miejsce, stanowczo, ale nie gwałtownie odebrać dziecku przedmiot zagrażający jego zdrowiu, o ile okoliczności pozwolą, powinien wyjaśnić dziecku przyczyny swoich działań.
  4. Na wypadek sytuacji ratowania zdrowia i życia dziecka wszyscy pracownicy (są przeszkalani w zakresie udzielania pierwszej pomocy oraz stosują odpowiednią procedurę obowiązującą w przedszkolu) mają prawo i obowiązek w tych okolicznościach udzielić bezpośredniej pomocy dziecku.
  5. W sytuacji wykonywania czynności pielęgnacyjnych pracownik klubu:
  6. w zależności od stopnia samodzielności dziecka pracownicy klubu wyręcza je w działaniach samoobsługowych, pomaga lub tylko kontroluje, a także wspiera wysiłki dziecka, zawsze uprzedza dziecko o potrzebie i konieczności wykonania przy nim danej czynności,  a same czynności pielęgnacyjne wykonuje w sposób delikatny, spokojnie, bez pośpiechu – tak, aby dziecko czuło się w tych sytuacjach bezpiecznie,

Personel klubu – jego język wobec wychowanków:

  1. Zawsze zwraca się do dziecka po imieniu,
  2. Mówi do dziecka spokojnie, nie podnosi głosu,
  3. Używa języka zrozumiałego dla dziecka, a zarazem poprawnego pod względem reguł językowych,
  4. Nie używa słów i wyrażeń niecenzuralnych,
  5. Nie etykietuje dziecka, nie ośmiesza go i nie upokarza,
  6. Nie używa wobec dziecka przemocy psychicznej, nie grozi dziecku i nie straszy, aby uzyskać posłuszeństwo – uprzedza dziecko o wszystkich swoich wobec niego zamierzeniach,
  7. Nie ocenia postępowania rodziców dziecka w jego obecności,
  8. Nigdy nie pozostawia dziecka bez wyjaśnienia – tłumaczy swoje decyzje,
  9. Nigdy nie pozostaje obojętnym na wyrażoną przez dziecko chęć nawiązania kontaktu, rozmowy,
  10. Zachęca dziecko do mówienia,
  11. Wszystkie dzieci traktuje jednakowo, bez względu na kolor skóry, pochodzenie, środowisko społeczne, tradycje kulturowe i religijne, status materialny, stan zdrowia, wygląd, zachowanie, itp.

Metody wychowawcze stosowane w klubie:

  1. Procesy edukacyjne organizowane w klubie są zgodne z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy umysłowej, na poziomie możliwości psychofizycznych dzieci oraz zgodnie z tempem ich rozwoju.
  2. W klubie stosowana jest metoda oparta na wzajemnym szacunku oraz wspieraniu dziecka w zrozumieniu jego potrzeb i motywów działania, a także rozwijaniu umiejętności radzenia sobie z trudnymi sytuacjami wynikającymi z braku zaspokojenia tych potrzeb.
  3. W klubie stosowany jest kodeks grupowy, który ma na celu wzmacnianie pozytywnych zachowań i eliminowanie negatywnych. W każdej grupie, wychowankowie wspólnie z wychowawcą tworzą kontrakt/ kodeks regulujący funkcjonowanie grupy.
  4. Wobec dzieci stosowane są konsekwencje nieodpowiedniego zachowania, a nie kary, z uwzględnieniem praw dziecka i poszanowaniem jego godności.
  5. W pierwszej kolejności pracownicy zwracają uwagę i podkreślają naturalne konsekwencje działania dziecka np. gdy zepsuło zabawkę czy dokuczyło koledze itp.
  6. Nagrodę może stanowić: pochwała indywidualna, pochwała na tle grupy, nadanie przywileju, pochwała do rodzica itp.
  7. W celu wyeliminowania negatywnych zachowań dziecka, które mogą być niebezpieczne dla niego samego lub innych osób mogą być podejmowane szczególne środki będące konsekwencjami negatywnych zachowań.
  8. Konsekwencją negatywną może być: zmiana aktywności, indywidualne zwrócenie uwagi, rozmowa nt. itp.
  9. Konsekwencje są stosowane z uwzględnieniem praw dziecka i poszanowaniem jego godności.
  10. Przy zastosowaniu zarówno konsekwencji pozytywnej, jak i negatywnej w klubie zachowane są zasady:
  11. Dzieci znają kodeks obowiązujące w grupie, wiedzą jakie zachowania są niedozwolone i wiedzą, z jakimi konsekwencjami się one wiążą
  12. Pracownik klubu zawsze wyraża sprzeciw wobec zachowania, a nie wobec dziecka, wyraża swoje oczekiwania wobec dalszego postepowania wychowanka, naprawienia skutków negatywnego działania oraz pokazuje dziecku metody i sposoby radzenia sobie w podobnych sytuacjach bez naruszania obowiązujących norm.
  13. Trenerzy, wolontariusze zobowiązani są do zapoznania rodziców dzieci z zasadami panującymi w klubie.

Rozdział VIII

Określenie sposobu sprawdzania pracowników klubu pod kątem niekaralności
za przestępstwa z użyciem przemocy na szkodę małoletniego

Klub monitoruje swoich pracowników w celu zapobiegania krzywdzeniu dzieci.

  1. Rozpoczynając pracę w placówce pracownicy mają obowiązek zapoznania się z obowiązującymi w placówce Standardami Ochrony  Małoletnich.
  2. Pracownicy klubu są przeszkoleni w zakresie rozpoznawania czynników oraz identyfikacji symptomów krzywdzenia dzieci.
  3. Wszyscy zatrudnieni są poinformowani o odpowiedzialności prawnej pracowników klubu w zakresie ich obowiązku do podejmowania interwencji w sytuacji rozpoznania krzywdzenia wychowanka.
  4. Wszyscy pracownicy przechodzą szkolenie w zakresie procedury „Niebieskie Karty” oraz jak rozpoznać symptomy skrzywdzonego małoletniego.
  5. Pracownicy klubu mają dostęp do danych kontaktowych lokalnych placówek (załącznik nr 1 do niniejszych Standardów), które zajmują się ochroną dzieci oraz zapewniają pomoc w nagłych wypadkach (policja, sąd rodzinny, centrum interwencji kryzysowej, ośrodek pomocy społecznej itp.).
  6. Każdy z personelu podpisuje oświadczenie o niekaralności za przestępstwa z użyciem przemocy na szkodę małoletniego (załącznik nr 6 do niniejszych Standardów).
  7. Każdy pracownik podpisuje oświadczenie, że posiada pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z pełni praw publicznych (załącznik nr 7 do niniejszych Standardów).
  8. Każdy pracownik dostarcza informację, iż nie figuruje w kartotece karnej Krajowego Rejestru Karnego Ministerstwa Sprawiedliwości.
  9. W stosunku do całego personelu Prezes pobiera informację z:
  10. Krajowego Rejestru Karnego w sprawie czy dany pracownik widnieje w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym

Rozdział IX

Ewaluacja stosowania Standardów

  1. Prezes klubu wyznacza Członka Zarządu, jako osoby odpowiedzialnej za Standardy Ochrony Małoletnich w klubie.
  2. Osoba, o której mowa w punkcie 1, jest odpowiedzialna za monitorowanie realizacji Standardów, za reagowanie na sygnały naruszenia Standardów oraz za proponowanie zmian w Standardów.
  3. Osoba odpowiedzialna za Standardy Ochrony Małoletnich w klubie, przeprowadza wśród pracowników klubu, raz na rok, ankietę monitorującą poziom realizacji Standardów. Wzór ankiety stanowi załącznik.
  4. W ankiecie pracownicy mogą proponować zmiany Standardów oraz wskazywać naruszenia w klubie.
  5. Osoba, o której mowa w pkt. 1 niniejszego paragrafu, dokonuje opracowania wypełnionych przez pracowników Sporządza na tej podstawie raport z monitoringu, który następnie przekazuje Prezesowi klubu.
  6. Prezes, w porozumieniu z Członkami Zarządu, wprowadza do Standardów niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom ich nowe brzmienie.

Rozdział X

Przepisy końcowe

  1. Standardy wchodzą w życie na mocy zarządzenia Prezesa Klubu.
  2. Ze Standardami są zapoznani wszyscy pracownicy Klubu co potwierdzają własnoręcznym podpisem.
  3. Rodzice maja możliwość zapoznania się ze Standardami, które są zamieszczone na stronie internetowej klubu.

Załącznik nr 1 do Standardów ochrony małoletnich przed przemocą

WAŻNE ADRESY – DO KOGO O POMOC W KRYZYSIE DLA DZIECI I DOROSŁYCH!

  • Fundacja Centrum Praw Kobiet:  22 6222517, Warszawa ul. Wilcza 60
  • Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży: 116 111 czynny codziennie w godzinach od 12.00 do 2.00 (połączenie bezpłatne)
  • Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka:  800 12 12 12 czynny od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.15 do 20.00. Można dzwonić po godzinie 20.00 lub w dni wolne od pracy, zgłosić problem i pozostawić swój numer kontaktowy aby pracownik telefonu zaufania oddzwonił.
  • Centrum Wsparcia dla osób w stanie kryzysu emocjonalnego:w ramach Centrum Wsparcia Fundacja Itaka prowadzi całodobową przez 7 dni w tygodniu pomoc telefoniczną pod nr tel. 800 70 22 22
  • Telefon Nadziei dla kobiet w ciąży i matek w trudnej sytuacji życiowej: 800 112 800
    czynny od poniedziałku do piątku w godz. 15.00-7.00, w sobotę, niedzielę i święta czynne całą dobę (połączenie bezpłatne)
  • Punkt Informacyjno-Konsultacyjny w zakresie przeciwdziałania narkomanii (środki psychoaktywne – dopalacze)
  • Miejski Zespół Interdyscyplinarny ds/ Rozwiązywania Problemów Przemocy w Rodzinie
  • Całodobowy Telefon dla Ofiar i Sprawców Przemocy Seksualnej:22 828 11 12
  • Telefon Zaufania dla Osób doświadczających przemocy: 600 070 717
  • Telefon Zaufania dla Osób Dorosłych w kryzysie emocjonalnym: 116 123
  • Centrum Usług Socjalnych i Wsparcia (Ośrodek Interwencji Kryzysowej)
  • Centrum Psychoterapii i Leczenia Uzależnień
  • Centrum Pomocy Rodzinie Caritas
  • Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej
  • Zespół Specjalistów w siedzibie MOPS
    poradnictwo psychologiczne, tel.
    poradnictwo prawne,
  • Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Zamościu:

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik nr 2 do Standardów ochrony małoletnich przed przemocą

 

WZÓR NOTATKI  SŁUŻBOWEJ DOTYCZĄCEJ  DZIECKA W ZWIĄZKU Z PODEJRZENIEM PRZEMOCY W RODZINIE

 

Imię i nazwisko dziecka………………………..

Data sporządzenia notatki…………………….

 

  1. Opis wyglądu dziecka: (np. urazy-jakie?) ………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………………

 

  1. Zachowanie dziecka (jakie ?) …………………………………………………………………..

…………………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………………

 

  1. Inne informacje istotne w rozpoznawaniu sytuacji dziecka: ……………………….………….

…………………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………………

 

  1. Źródło informacji: ………………………………………………………………………………

 

  1. Podjęte działania interwencyjne: ………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

 

 

 

……………………………………………

podpis osoby sporządzającej notatkę

 

Załącznik nr 3 do Standardów ochrony małoletnich przed przemocą

 

Sitaniec, dnia………………………….

 

Do Sądu Rejonowego

w…………………………

Wydział Rodzinny i Nieletnich

 

Wnioskodawca: …………………………………………(imię i nazwisko)

ul……………………………………………………………………………………

Uczestnicy postępowania:……………………………………(imię i nazwisko)

ul………………………………………………………………………………………..

Rodzice małoletniej/małoletniego:……………………………………………………………….

 

WNIOSEK O WGLĄD W SYTUACJĘ DZIECKA

Wnoszę o:

  1. Wgląd w sytuację małoletniej/małoletniego …………………………………………………. i wydanie odpowiednich zarządzeń opiekuńczych.

Uzasadnienie

Małoletnia/Małoletni…………………………………………………….. ( opis sytuacji zaobserwowanych i wywołujących podejrzenia naruszenia bezpieczeństwa dziecka) ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Mając powyższe na uwadze wnoszę jak na wstępie.

 

 

…………………………………………………….

podpisy osoby reprezentującej Klub

 

 

Załącznik nr 4 do Standardów ochrony małoletnich przed przemocą

 

KARTA INTERWENCJI

  1. Imię i nazwisko dziecka, grupa ……………………………………………………………………………………………………….
  2. Przyczyna interwencji

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

  1. Osoba zawiadamiająca o podejrzeniu przemocy wobec dziecka

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

  1. Opis podjętych działań przez trenera, działaczy, zespół.

Data…………………………………….

Działanie

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

  1. Rozmowa z opiekunami dziecka.

Data……………………………………..

Opis rozmowy:

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

  1. Forma podjętej interwencji.
  2. a) Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.
  3. b) Wniosek o wgląd w sytuacje dziecka.
  4. c) Inny rodzaj interwencji.

Jaki?………………………………………………………………………………………………………………………………………..

  1. Dane dotyczące interwencji

( nazwa organu, do którego zgłoszono interwencje) ……………………………………………………………………………

Data interwencji ………………………………………..

 

  1. Wyniki interwencji: działania organów wymiaru sprawiedliwości, jeśli klub je uzyskał, działania klubu ,działania rodziców.

Data………………………………………

Działanie

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

…………………………………………………….

podpisy osoby reprezentującej klub

…………………………………………………….

podpisy opiekunów prawnych